| โดยมีวัตถุประสงค์ให้นิสิตแพทย์และบุคลากรของรพ. ได้ตระหนักถึงพระเมตตาและพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชที่มีต่อพสกนิกรชาวไทย ตลอด 70 ปี แห่งการครองราชย์
นอกจากนี้ ยังได้เรียนรู้การใช้ดนตรีและศิลปะกับการแพทย์ เพื่อช่วยบำบัดจิตใจของตนเองและผู้อื่นได้ และยังเป็นการทำกิจกรรมร่วมกันระหว่างนิสิตแพทย์ อาจารย์แพทย์ บุคลากรของรพ. ให้เกิดความสามัคคี รักในองค์กร
โดยในวันที่ 24 พ.ย.ได้เดินทางไปยังโครงการชั่งหัวมันตามพระราชดำริ
มีประวัติความเป็นมาของโครงการดังนี้
เมื่อปี พ.ศ. 2551 เกิดเหตุการณ์ความคิดเห็นต่างกันทางการเมือง
ทำให้มีกลุ่มบุคคลออกมาแสดงความคิดเห็น สร้างความไม่สงบขึ้น
พระบาทสมเด็จพระปรมิทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเอาหัวมันเทศ
วางบนตาชั่งตั้งไว้บนโต้ะทรงงาน เพื่อเป็นคติเตือนใจ “ชั่งหัวมัน”
หัวมันเทศเมื่องวางอยู่นานเข้าก็จะแตกใบ มีต้นงอกออกมา
ก็ทรงให้เอาต้นมันนั้นไปเพาะเลี้ยงไว้ในเรือนเพาะชำ
แล้วนำมันเทศหัวใหม่มาวางไว้บนตาชั่งแทน
ทำเช่นนี้เรื่อยไป ในเรือนเพาะชำก็มีแต่ต้นมันเทศ
ทรงมีดำริว่า หัวมันเทศวางไว้บนตาชั่งไม่มีดินและน้ำยังงอกได้
ที่ดินแปลงนี้ มีดินและพอมีน้ำอยู่บ้างก็น่าจะปลูกมันเทศได้
จึงทรงพระราชทานต้นมันเทศจากเรือนเพาะชำมาปลูกไว้ที่นี่
และพระราชทานชื่อโครงการนี้ว่า
“ โครงการชั่งหัวมัน ตามพระราชดำริ ”
ทรงให้โครงการนี้ เป็นแบบอย่างของความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากความสามัคคี ร่วมมือกันของหลายฝ่าย
ดังพระราชดำรัส ที่ทรงพระราชทานให้แก่คณะผู้เข้าเฝ้าถวายสิทธิบัตรฝนหลวง ณ พระตำหนักเปี่ยมสุข วังไกลกังวล เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2551 ความว่า …
.. คนที่ไปดูก็เห็นได้ว่า เริ่มต้นด้วยไม่มีอะไรเลย
แต่ว่าต่อมาภายในวันเดียว ทุกคนในท้องที่นั้นก็เข้าใจว่า
ต้องช่วยกัน และยิ่งในสมัยนี้ในระยะนี้ เราต้องร่วมมือกันทำ
เพราะว่าถ้าไม่มีการร่วมมือกันก็ไม่ก้าวหน้า ไม่มีความก้าวหน้า
ฉะนั้นการที่ท่านได้ทำแล้วมีความก้าวหน้านี้ เป็นสิ่งที่ดีมาก
หลักการก็อยู่ที่ทุกคนต้องช่วยกันเสียสละ เพื่อให้กิจการในท้องที่
ก้าวหน้าไปด้วยดี ก้าวหน้าได้อย่างไร ก็ด้วยการช่วยเหลือกัน
แต่ก่อนนั้นเคยเห็นว่ากิจการที่ทำ มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งทำ
แล้วก็ทำให้ก้าวหน้า แต่อันนี้มันไม่ใช่กลุ่มหนึ่งมันทั้งหมด
ร่วมกันทำและก็มีความก้าวหน้าแน่นอน อันนี้เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์
และเป็นสิ่งที่ทำให้มีความหวัง มีความหวังว่า
ประเทศชาติจะก้าวหน้า ประเทศชาติจะมีความสำเร็จ…
|
